Kapılar ardına kadar kilitli kimseye açılmıyor bir daha
Yatağın sağı o kadar soğuk ki değmeye korkuyorum ben hala
Yalnızlık ilk kez bu kadar belirgin ölmeye yüz tutuyor umudum
Haksızlık ben hiç bu kadar düşmedim kimlerden yüz buluyor yokluğun
Anılar sabaha kadar nöbetçi başımda uyutmuyor ki asla
Kimdi o sonuna kadar senleyim diyen sensen niye yoksun burda
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
