Yalnızlığa alışmak;
karanlığın içinde,
simsiyah bir elbiseyle kendi gölgenden ürkmek gibidir...
Biraz kendimle yalnız kalayım diye yola çıkmışken,
dönüşünü kaybettiğin labirent misalidir Yalnızlık...
Öyle ustalıkta gerektirmeyen bir meslek’tir,
emek gerektimeyen,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta