Samimiyet istiyorum artık,
boğuldum dili süslü; ama yürekleri kadar boş insanlardan..
Kendimi ne kadar uzaklarına atsam da,
Yine de dili yüreğinden büyük bir vefasızın girdabında buluyorum..
Ve daha derin kazıyorum..
Yüzlerini hatırlamak bile istemediğim tüm;
İki yüzlülerle geçirilmiş zamanımın çukurunu...
Onları zamanada.. ben; kendi içime de gömülüyorum...
Onlar mümkün olan her eli tutup; adına sevgi diyorlar,
Ben ise sevgide; mümkün olmayan herşeye sırtımı dönüp;
Adına yalnızlık diyorum.
Sevgiler ayağa düştüğünden bu yana...
El üstünde tuttuğum yalnızlığımı daha çok seviyorum...
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta