Akreple yelkovanın dansı başlar bu vakitlerde.
Sonsuz bir kayboluş duyulur akşam evimde.
Duyar duyar maalesef ürkmez çaresizliğimden.
Gece kırar kapılarımı yalnızlığım girer içeriye.
Çoktan odamdaki başköşeye çullanmıştır bile.
Biraz kırmızısı soluk pijamalarımı giyerim yine.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Akreple yelkovan dansı başlar bu vakitlerde.
Sonsuz bir ağlayış duyulur akşam evimde.
Duyar, duyar; ama ürkmez çaresizliğimden.
Gece kırar kapıları yalnızlığım girer içeriye.
Çoktan odamdaki başköşeye çullanmıştır bile.
EVET BU YALNIZLIK HİÇ ÇEKİLMİYOR
YÜREĞİNE SAĞLIK KUTLARIM
SALİM ERBEN
Çok güzel bir yalnızlık şiiri.Kutlarım saygıyla.Nurdan Ünsal
Her sabah kirişlere bakarak uyanırım böylece/
Yıllardır unutulmuş bir kahvaltı hazırlarım kendime/
Ne güzel osaman bey, cahit sıtkı'nın diliyle 'elimi uzatsam kahve fincanı dudaklarımdadır' gibi güzel bir tema, ben de eskiden erzurum sabahlarında öyle yapardım, o günleri yadettim dolayısıyla, tebirik ederim bu güzel şiir için selamlar...ali rıza atasoy
nefisssssss...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta