Gün doğarken sönen son yıldız kadar;
Erken açan çiçek kadar yalnızım.
Büyür içimde sebebsiz bir keder,
Sonra bir his beni sarar, yalnızım.
Issız ovada yalnız tepe gibi,
Ya da okyanusta yalnız adacık;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Gün doğarken sönen son yıldız kadar;
Erken açan çiçek kadar yalnızım.
Büyür içimde sebebsiz bir keder,
Sonra bir his beni sarar, yalnızım.
NEKADAR GÜZEL MISRALAR ÖYLE... KİMBİLİR HANGİ DUYGULAR YAZDIRDI BU KALEME BU ŞİİRİ...YALNIZLIĞI SEVMİYORUMM.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta