Her zaman yürüdüğüm yollardan geçtim
Koyu hüzün renginde giriydi
Siyah yalnızlık çöktü etrafa
O an hissettim ellerimde ellerinin yokluğunu
O an hissetmiştim yalnızlığımı
Kim bilir kaç kere yaşadım ben bunları
Yürüyemez oldum durmuştum sokaklarda
Ağlayamaz düşünemez tuhaf ikilemde
Yüzümü çevirdim yağmur damlalarına
Hızlı adımladım o son anlarda
Bir ışık görmüş bir umut bulmuş gibi
Geçici limanlarda
Ama hep yalnızlığa adanmış gibi
Kayıt Tarihi : 16.10.2004 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!