Bir haykırışın sessizliği bunlar…
Bir gülümsemenin sönüklüğü, damlacıkların sahibi yağmurun kuruluğu…
Olmaz durumların olur hâle gelmesi ve ayrılmaz parçalarımı benden ayırması…
Susması öten kuşların, durması dalgaların…
Batması ayın ve güneşin ve bir daha çıkmaması…
Yanması suyun, köşesine çekilmesi umudun, bilinmeyene saklanması aydınlığın ve sevmediği kardeşi karanlığın çıkıverip ortaya hüküm sürmesi…
Ve renksizleşen gökkuşağı…
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
