Ne acı şey yalnız ölmek!
Kimsesiz gömülmek.
Ne bir yağmur ağlar,
Ne bir fırtına kopar.
Ya da kopsa bile,
Kimsen olmadığın İçin kimse bilmez.
Düşündükçe derinlere dalıyor insan
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta