Büyük aşık FUZULİ’nin ruhuna ithaf olunur.
‘Ne yanar kimse bana, ateş-i dilden özge,
Ne açar kimse kapım, bad-ı sabadan gayrı’
Önemli değildir, kapımı kimse açmasın.
Yeter ki, içimdeki mutluluk hiç kaçmasın.
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
