Büyük aşık FUZULİ’nin ruhuna ithaf olunur.
‘Ne yanar kimse bana, ateş-i dilden özge,
Ne açar kimse kapım, bad-ı sabadan gayrı’
Önemli değildir, kapımı kimse açmasın.
Yeter ki, içimdeki mutluluk hiç kaçmasın.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
