Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
öyle bir dünya ki önce örümcek ağları ile kendimiz örmeye başladık yüreklerimizi, beyinlerimizi, karanlık arkadan geldi. kutlarım Sn.Atiye Danış.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta