Yapayalnız bir adam gördüm bugün sokakta
Epey uzun bir yoldan gelmiş gibi yorgundu
Feri kaçmış gözleri buralardan uzakta
Issız bir dağ başında bir göl gibi durgundu
İnsanoğlu gariptir, gönlü hüzne teşnedir
O yalnız adam belki kaderine kırgındı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta