Aşkını inandırabilmek, akla karayı seçmekten de öte
Çimenleri ezmeden papatyaları getirebilmek kadar zor
Nefrete dönüşen naif duygularımı toparlayamıyorum
'bir şans daha var' ölmek duygusu içime çöreklenen
Kaybediyorum benliğimi, sen kayboluyorsun içimde
Siliniyor bütün güzel yaşanmışlıklarım, herşey paramparça
Eğer sorarsan sebebini, şu an diyemem bilmiyorum
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta