Oynuyordu çamurda bir çocuk.
Yedi ya da sekiz yaşlarında var, yoktu.
Yalınayak, ayakkabısı da yoktu ayağında.
Ama o oynuyordu.
Bir oyuncağı yoktu.
Abisi, ablası bile yoktu.
Hatta kardeşleri bile.
bir tek senin görebileceğin bir yerden
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Devamını Oku
sana gülümsüyorum...
onların duydukları kahkahalarım değil
aşkı tarif gerekirse sana
anlatayım
aşk ne biliyor musun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta