Yalanlar Şiiri - Hakan Karaduman

dünya akar önümde, nicedir akar önümde

korkmuş benlik, yaşam elbisesi kemiksiz,

içre,

nahoş,

sevyesiz...

yalanlar akar önümde, nicedir daha çok yalanlar
biri cennet hevesini, biri inandıklarını
biri inandıklarını bastırır, biri inandıklarına
yalanlar artar, karışırlar birbirine, sağlam yalanlara

tahammül sınırına gelinir, çelik halat orta noktadan sınıra kayacak
hadi bir atım omuz, ha oldu ha olacak; ama taşlar kayacak...

sesler yükselir, cinayet haberleri şenlenir...

hayatlar kayar, hep bir sonraya ertelenen
ertlenenler çaresiz, olacakları seyreden

'seyrederim alemi' üzerine basılıp geçilen bir karnıcanın kalbinden
aklım, kafam, mantığım; toplarım... çalışılmış yalanları hergün yiyen.