Yalanın Gölgesinde
Bir yalanın içinde yaşıyorsun,
Attığın yalana kendin inanıyorsun.
Kurduğun hayallerin duvarlarını,
Gerçek sanıp başkalarına anlatıyorsun.
Gözlerinle başka bir ışık gösteriyor,
Dilinle başka bir dünya kuruyorsun.
Ama aynaya her baktığında
O sahte sureti sen de görüyorsun.
Herkesi inandırmaya çalışıyorsun,
Sözlerin süslü, gülüşün sahte.
Kalbinin içinde sessiz bir boşluk,
Geceleri çığlık çığlığa yankılanmakta.
Bir yalanın içinde ömür çürür,
Gerçeklik erir avuçlarında.
Ne kadar gizlesen, ne kadar saklasan,
Hakikat çıkar karşına ansızın.
Yalanla örülen her cümle,
Bir gün çöker üstüne,
Kumdan kaleler gibi
Dalgalarla yıkılır sessizce.
Kendi kurduğun masala inandın,
Herkesi o masala hapsetmek istedin.
Ama unutma: yalan,
Gözlerdeki ışığı soldurur,
Kalplerdeki güveni öldürür.
Gerçekse acıdır bazen,
Ama acıyla büyür insan.
Yalanla süslenen yollar,
Seni hep karanlığa götürür.
Bir yalanın içinde yaşıyorsun,
Ama gün gelir masken düşer.
O an fark edersin:
Kendinden kaçılmaz,
Hakikat susmaz.
Söz : Mucize
Mucize KartalKayıt Tarihi : 10.9.2025 14:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!