Karanlıkta yalanlarda kapanıyordu
Ama gün elbette ki doğacaktı.
Kuşların sesiyle gün uyandı,
Yalanlar gözlerini açtı...
Ellerinde bir avuç sevgi vardı,
Kollarında ise başka biri!
Korkumun okları seni yaraladı,
Gurur dediğin o saçma şey kaldı
Ve ellerindeki sevgiyi rüzgara bıraktı.
Ben yalnızlığın pençelerinde
Korkuma yenik düştüm
Sense kayboldun
Gölgenle birlikte!
(26.11.99)
Neslihan AyaktaKayıt Tarihi : 8.12.2002 08:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!