Sustası düşmüş insanlar, insancık olmuşlar. Belli ki var oluşlarından mutsuzlar. Karşılaşmamak için- şöyle böyle de olsa- tanıdıklarından kaçıyor, karşı kaldırıma geçiyorlar. Saçını-başını düzeltiyor ya da hayret edecek bir şey görmüş gibi kafalarını ters tarafa çevirip ilgiyle bakar oluyorlar, aslında boşluğa.
Tıkırında gitmeyen işlerinden,
yabancılaştıkları kasabalarından,
sabahları kepenk açtıkları arastadan,
merdivenlerini oflaya puflaya çıktıkları apartmanlarındaki dikey yaşamdan,
koca puntolarına boş gözlerle baktıkları gazetelerden,
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Devamını Oku
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.



üstadım,pes etmek yok..asla ve asla pes etmek yok..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta