bir çıplak ayaklı hüzün martısı,
yürüyor denizin bittiği yerde.
güneşi karardığı zaman umutlarımın,
gölge olmak ne garip...
ne garip şeymiş sensizlik...
özlemek ölüm gibi,
su kadar soğuk ayrılık.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
