Yalan Şiiri - Ali Gençay

Ruhuma üflenen sevda
Kasıp kavurdun,bu mu aşkta sefa
Geceler boyu uyutmayan rüya
Hani yoksun,bu mu gecelere reva

Örtün üzerini,üşümesin anılar
Mil çekin gözlerine,ağlayamasın aşıklar
Dönüp duran dünya,dur artık
Harcanmıyor biriktirdiğim zaman

İhbar var,öfkemi öldürdüm
Yüreğimin en derin yerine gömdüm
Bilinmesin diye katilliğim
Olmadık şeylere güldüm

Yalan,ne desen yalan
Güneştir doğudan doğup batıdan batan
İnsanlar yüzlerinde maske
İnsanlar,riyalar üzerine saltanat kuran

Biten yok,bitmeyecekte yaşam
Elimde her acıdan arta kalan kavgam
Yüreğimde yaşanmamış sevdam
Yıkılacak bir gün elbet yalan