Dün gece epey zamandır,
Yapamadığımı yaptım.
Telefonla seni aradım.
Sadece o güzel sesini, duymak için
Sen telefonu açıp efendim dedin ya
Sanki dünyalar, benim oldu
Kısacık bir an olsa bile
Bir anda sana aşkım nasılsın demek geçti.
Ama toparlayamadım kendimi
Söyleyemedim tüm bunları
En sonunda sen alo deyip
Kapattın telefonu
Aynı ayrıldığımız gün gibi
Dünyamı da kapattın.
Hayatta yaşadığımı,
Kimse söylemesin
Kimse güldüğüme, sevdiğime
Bakmasın hepsi yalan
Tek gerçeğim vardı
Oda yalan çıktı
Bilmiyorum neden ayrıldığımızı,
Tuhaf demi?
Keşke hatalarımı bilebilsem
Neydi sonumuzu getiren?
Ama şu bir gerçek,
Seven insan her zaman sever.
Sen değil miydin insan,
Hayat da bir kere aşık olur diyen?
Yeter ki sen üzülme,
Bitecek bir gün bu bütün acılar
Tanıyacaksın benim gibisini
Aklına bile gelmeyeceğim
Unutup gideceksin
Sadece adım kalacak.
Kayıt Tarihi : 28.7.2004 09:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!