Gözlerin kadar buğulu bardaktan,
Zehir ol, içime ak da öyle git.
Köşeyi dönerken taşlı sokaktan,
Bir an gözlerime bak da öyle git.
Mevsim kışa döndü soldu gül bahçem,
Böyle bırakıp gidiyorsun madem,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var