Yahya Harbalioğlu Şiirleri - Şair Yahya ...

Dün iyiydin bugün faciasın
Kötüysen bugün yarın farkını çıkaracaksın

Önce kayaları parçalıyorsun hırçın nehirler gibi
Sonra ovalara yayılıp bereket fışkırır suyunun dibi

Mavi maske takan sema tümden yalansın
Yağmurdan önce düşüyor masken yalansın

Yalancısın ey sahilde uçurtma uçuran çocuk
Upuzun burnundan anlaşıldı dümen yalansın

Kalbim bu aşka sen düştün
Kendi düşen ağlamazmış
Hiç gerçek olmadın düştün
Kendi düşen ağlamazmış

Gitme dedim dinlemedin

Sevgiyi umudun toprağına ektim ben
Aşka dönüştü sevgi tohumu
Sizi bilemem ama
Aşkı dostluktan ayrı tutarım ben
Laciverdi maviden
Okyanusu denizden

Işıl ışıl bal gözleri dolaşan
Oluk oluk zehir gece saçların
Gül yüzünün narin bağına taşan
Bulanık bir nehir gece saçların

Başlıyor başından omza akmaya

Uzayıp gidiyor dümdüz saçların
Sanki sapsarı bir buğday tarlası
Sonsuz hazinesi yoksul açların
Büyülü efsanevi düşsel masalsı

Toz pembe yanaklar sanki bir rüya

Aynı kuşun iki kanadıyız biz
Yolumuz aynıdır ister istemez
Kırılıp kanasa hani birimiz
Diğerimiz öyle uçup gidemez

Bir kayığı yürüten iki kürek

Güzel olduğun için mi imkansızsın
Yoksa imkansız olduğun için mi güzelsin bu kadar
Niye bulamıyorum kimsede aynı gülüşten
Geleceğim pahasına olsa alırdım pazarlıksız
Uzak dağlar cüce kalıyor imkansızlığın yanında
Yokluğun dört duvar

Savrulmasına bakıp kahrolma sakın
Toprağa hasret yaprakların
Allah kavuştursun onları bırak rüzgarın dansıyla
Gökyüzü gibi bulutlansın gözlerin
Gözyaşı bu gözlerindeki sevdanın tozunu siler
Ve kökleri derinde nice sevgileri besler

Kirpiklerinin ormanında açmış
Menekşe gözlerin
Eteklerini lale bürümüş
İki yanağının
Gül yüzünün gülüşünü tutamaz ama
Kıpkızıl kiraz çiçeği açmış dudakların