Yağmurun Türküsü Şiiri - Sinan Bayram

Bulut ağır ağır yürür ufukta,
Koyun misali dağdan dağa konar.
Rüzgâr eser ince bir türküyle,
Toprak kokusu sarar ovalar.

Bir çise düşer yaprağın ucuna,
Serinlik dokunur çiçeğin yüzüne.
Kaval sustu çobanın elinde,
Dinler gökyüzünü, düşer hülyaya.

Çimen gülümser ilk damlalara,
Gölet sevinir, taşar kıyıya.
Yağmurla yıkanır eski patika,
Toprak şükreder sessiz duayla.

Tarlada bir serçe silker kanadını,
Bir elma ağacı uzatır dalını.
Çocuklar koşar çıplak ayakla,
Yağmur öper onları sevgiyle sakince.

Ve sonra…
Güneş çıkar, gülümser bulutlara,
Gökkuşağı kurar köprü ırmağa.
Yağmur diner, sessizlik iner kıra,
Doğa anlatır aşkını damlalarla.

Sinan Bayram