Erdal Şabahat - Yağmurlu Gecenin Duygula ...

Yel aldı yaprakları savurup duyguların kuytu yalnızlığına sürükledi...
Gök, mavi şapkasını çıkarıp aydınlıktan siyah mateme büründü...
Kaybetmenin dayanılmazlığını kusmaktı onunki..,toprak yarinin bağrına inerken.
Topraksa bekleyişlerin en derininden hasret acısını çekerek bekliyordu..
Birden dört yanım hatta her yanım sessizlik senfonisinde ara es leri verirken..
Nefesimi duyuyordum,soluklarımın durak zamanlarında kendimi dinlerken..
Birden yok oldu..