Yağmurun doğurduğu bir çocuktu,
Karadeniz’in puslu kıyılarından
Ankara’nın gecekondu ışıklarına taşındı kalbi.
Sobanın dumanında pişti ekmeği,
paslı çivilerde çarptı yüreği,
sokaklardan öğrendi,
Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Devamını Oku
Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa
Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde
Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa
Bil ki seni düşünüyorum
Kimler geldi kimler geçti bu faşist düzenin içinden
Sönmeyen ışıkla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta