Yağmura doğru gel ve sapsarı...

027
Yağmura doğru gel,
gel;
susuştuğun sokakların içinden geçerek,
çatlak camın böldüğü yüzlerin içinden geçerken...
üzülüp tüm duvarları açık sarıya boyadığında.
aklını başından alır gökyüzünün yüksekliği, masmaviliği,
kimi zaman.
oysa şimdi gıpgri, belki yağmurda sıkılmış kurşun gibi çiçeklere
koyu beyaz kaplıyor dışını gökyüzü
ve ağlamaklı

Sen işte o zaman gel,
her yer gıpgri, ağlamaklı
ve duvarlar sapsarıyken.
sen gel,
yağmura aldırmayarak, ve yağmura doğru gel