Yağmur mu bu? ne yağmuru?

şimdi camı aç dışarı iyi baq iyi baq qi qör gökmü gürlüyo yoq yanılıyosun aşkın feryatları kulaklarda çınlayan

yağmurmu yağıyo yoq yoq iyi baq onLAr senin göremediğin dualarımla karışan gözyaşları iyice baq sokağın köşesinde titrek ellerle duran bi çocuq var sırf çiçeq solmasın diye camında bekleyerek çiçeği suluyor

bi daha baq gördünmü bir araç ıslattı çocuğu AŞK DÜşmanlarının yüzüne tükürüşüydü
köşeden dönen amca bu aşka hayran kalmıştı camdaki kız o sokaktaki aşk değil hala buğlu camdan manzarayı izleyen duygu simsarı bi tip ollmaya devam ediyordu
yazıkk bulmuşken kaybetmek ne kötü..
aslında bu yağmur camları değil aşkın gözünü buğlamıştı ve görmesini engelliyordu sokakta ıslanan çocuğu izleyerek çay içmek ne kadar güzelLDi çünkü canını koymamıştı ortaya penceresi kapalı kişi

bir şimşek çaktı birden iç cızlatan bir feryatla çiçeği tutan çocuk yığılıverdi işte o an aşk ölmüştü sevgi sulanmaya muhtaç kalmıştı çünkü sulanacaktıki büyüyp aşk olacaktı halbuki o şimşek sıcacık evinde ruhsuzca olup biteni elinde bi bardak çayıyla seyreden kişinin bacasından içeri düşmeliydi eğer öyle olsaydı yaşardı sokaktaki çocuk kimse engelleyemezdi karşılıklı düşleri ve hep bir karakedi girmemişmidir araya çocuk ne kadar günahsız olsada o araç gelip onu ıslatmamışmıydı..
halbuki zaman-ı diyar'da böylemi idi leyla ile mecnun'u ferhat ile keremi aslı ile şirini romeo ile julieti de insanlar yaşamamısmıydı şimdi zaman-ı ahval bitti zaman-ı deccal çökmedimi aşkların üzerine lugat-ı türkiyemde kim içten yaşadı bunu kim yaşıyor içten kim çabalıyoriçten yaşamak için kim ezele kadar yürümek istiyor aynı merdivenlerde elele? ....