YAĞMUR GİBİ
Ömrüme karanlıklar basacakken
Mutlu şarkılar bir bir susacakken
Yaslı kalbime kilit asacakken
Ruhumu dolduran bu karanlığa
Doğuverdin batmayan güneş gibi
Suya hasret çatlak dudaklarıma
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta