Yağmur Şiiri - Adil Koruyan

Yağmur başladı alacakaranlığında sabahın,
Kurumuş toprağın, sararan yaprakların
Özlemle beklenen suya susamışlığın,
Hasretle kucaklaştığı andı, o an.
Damlaların sesi, sevinç çığlıkları gibi.
Bir koku kaplamış, sarmış her yanı,
Duruluğun kokusu, temizliğin, saflığın.
Sokak lambalarının aydınlığı altında,
Dansını izliyorum yağmur damlalarının.
Seni düşlüyorum, ıslaklığında sabahın.
Varlığımı saran yokluğun ve sıcaklığın,
Benimle yaşıyor, yağmurla çoşuyor aşkın,

07.10.2000