Gün doğuşunu izledim,
Karanlıktan aydınlığa geçişi.
Alacakaranlıkta önce düşledim,
Dağların ardındaki güneşi
Ve bir de seni.
Tepelerin ışıkla kucaklaştığı yerde,
Önce belirsizlikler şekillendi,
Ağır ağır ağardı tan yeri.
Yer gök renklendi.
O saatlerde uyuyordun belki,
Melekler gibi.
Gri gökyüzü dönüştü maviye,
Dağların üzerinde daha güneş yoktu.
Ama geleceğini bildiği için kaçışıyordu.
Karanlıklar, önce maviyi karşılıyordu.
Sevgili hala uyuyordu
26 Temmuz 2000
Adil KoruyanKayıt Tarihi : 14.8.2000 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!