Yağmur Şiiri - Kaan Saygın

Islanmaktan korkanlar için yağmur
Tutulduysan sağanak
Defansif düşleri burkulur
Gerilirken yay gibi bacakları
Paçaları çamurlu çocuk
Düştü kalkamaz

Kaybetmek bütünün en küçük parçası
Hatıraları toplanmış
Saçı başı dağınık
Burnu pasaklı çocuk
Ağlasa duramaz

Bir nefes için nasıl direnir can
Bir can nasıl cansızlığa yaşıyorken alışsın
Ya da alıştığı yanlışlar düzelmemek için
Uzasın ağaç gibi kendi içine insanın
Doğrular yalnız senin doğruların değil çocuk
Çatlasan kök salmaz

Islanmaktan yorulanlara bu yağmur
Yeni bir şans daha versin
Karışsın bulutlar şaklarken sellere sular
Sen yürü zulmü kendine çocuk
Gül dikensiz açmaz