Yağmur... Şiiri - Sibel Uygun

Sonbahar yağmurları inerdi gecelerime,
Serin sabahları karşılardım hiç uyumadan.
Umutlarım, ıslak caddelerin ıssızlığında kaybolurken,
Gecenin karanlığı,
Yüreğimin derinlerine doğru işlerdi yalnızlığımı...

Sonra yağmur ben olur,
Sessiz sokaklardan süzülürdüm gizliden...
Mazgallardan kentin dibine doğru inerken,
Bir kat daha karanlık çökerdi benliğime...

Şimdi, koca şehrin bütün yükü üzerimde! ..
Yüreğim sensizliğe ağlıyor...