Gönül ferağat gel, dost olmaz elden,
Aşkınan söylemez, dil yadda olur.!
Sultanın bulursan, şükür halinden,
Şad olmaz anlamaz, hal yadda olur.!
Kibirden kur yapan, devasız insan,
Sanarsın süphandır, edilmez mihman,
Zikreden lisanı,hamurdan olman,
Yürünmez çamurdur, yol yadda olur.!
Dilinde ikrarı, var gibi olan,
Has bahçe dalları, çiçegi veren,
Bülbülü kovalar, saf-satı kalan,
Fiğanı çoğalır, gül yadda olur.!
Gülistan haldadır, yürek virane,
Aslı pak olanlar, olur mestane,
Suları kavrayan, gönül müdame
Salınıp sulayan, göl yadda olur.!
Marifet insan da, hal beyan eder,
Kul’a kulluk olmaz, hamdu sevkeder,
Yüz on dört surede, Yasin neler der,
Hakikat yerinde, yol yadda olur.!
Toprak olur beden, Ruh giden olur,
Miyadı gelenler, gelmemiş denir,
Ad bırakmak sonda, rahmeti alır,
Tutulan kanadı sal yadda olur.!
24.05.25 / Saat 08,55
MİADI (Mehmet AY)
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!