Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Ayrılıktan doğan yalnızlığın oluşturduğu yabancılık ancak bu kadar çarpıcı anlatılabilirdi. tebrik ederim.
'Kendine' değil yabanıllık... Değişim denen ama aslında 'vasfını kaybederek' unutuluşun, bir köşeye doğru savruluşun yaşama girişi ve fark edilişi...
'Bir'ler', her biri yitirilenlerin imgesi... Bilinmesi istenmeyip, o birin yerine geçenlerin kendilerini bulmasını amaçlıyor, sanırım..
Belki de 'bir zamanlar' sırası belli olanlardı... Hatta 'önce/liği' olanlar...
Artık şiirler 'kime okunursa okunsun' durumu zuhur etmişse, 'herhangi biri mi' olurlar, bilemiyorum...
Hüznün oldukça etkin bir anlatımıydı şiir.. Kutlarım Necdet...
YÜREKDEKİ ACIYI ŞİİRSEL BİR DİLLE YİNELEMİŞSİNİZ, YÜREK SIZISI KOLAYLIKLA GEÇMİYOR. SEVGİLERİMLE ÜSTADIM..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta