Daha önce hiç gitmediğim,
Ve gitmekte olduğum bir şehirde rastladım sana.
Henüz küçüktüm, henüz küçüğüm...
Gidemediklerime yabancıydım.
Ceketimle yalnızlığımı paylaşırken,
Üstüme yığınla biriken sigara dumanlarını
Biriktirirken rastladım.
Bağımlı olmadıklarıma, bağlanamadıklarıma,
Benden olmayana yabancıydım.
Dört elle sarılırken yaşama,
Bir bulutun altında keyfince ıslanacak kadar gamsızken rastladım.
Beni yaşamdan alıkoyacaklara, hastalıklara
Ölümlere yabancıydım.
Yaşanabilecek bir dünyanın inşasına inancım varken,
Issızlıkta bir karıncaya yol verirken rastladım
Diktatörlere, namussuzlara, ve kaderin çizgisinde ısrar edenlere yabancıydım.
Gittiğim hiçbir yerde var değilim şuan.
Ciğerlerim bağlanamadığım hasarlarla dolu belki.
Yaşam dediğim şey ölüm kadar somut gelmedi hiç bana,
Ve anladım ki yaşanabilecek bir dünyanın varlığı bir yalandan ibaret.
Umutlarım, keskin bir baltanın önünde,
Kuru bir ağaç parçası muamelesinde.
Bana anlatılan her şeye yabancıyım.
Kayıt Tarihi : 26.7.2021 01:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Burada..Ve her yerde...Yabancılığımızı bileyleyerek güvende kalabiliyoruz belki de...
Güya !..
Yabancılık hem seçim oluyor gün be gün bize,hem dayatma...
Acıklı bir şey elbette yabancılık kılıfında yalnızlık...
''Benden olmayana yabancıydım'' diyorsunuz ya kıymetli Şair...Bunca yarayı açan o da değil sanki...
''Ben''e yabancıyız esasen !
Dramatik salvolarla ilerleyen son derece güzel bir şiir...
''Olmak'' üzerine düşünceler yeşerten cinsten...
Kutluyorum.
Eşlik etsin diye duygusuna, şuracığa bir yoldaş şiir bırakıyorum bir de..Kızmazsanız elbette..
Selam ve saygılar benden...
Yerleşik Yabancı
Kiminin dikenleri vardır
Katlanamaz üstüne.
Hep dikine durur
Delmemek için gövdesini.
Kiminin yoktur bir tek kemiği,
Doğrulamaz ayaklarının üstünde.
Ona göre varsa yoksa kendisi,
Dürülüdür ütülü bir mendil gibi
Ben eğilmem gündüz ama
Geceleri kanatırım kendimi
Ben bir söz söylediğim zaman,
Kendine küçük bir pıtrak edinir.
Çok sürmez anlar başına geleceği,
Çarşılarda pazarlarda ondan selam kesilir.
Ben birini sevdiğim zaman
Göğünü durmadan genişletir.
Ama herkes rahattır kozasının içinde,
O sevgi artık kimsesizdir.
Ölsem ayıptır, sussam tehlikeli
Çok sevmeli öyleyse, çok söylemeli.
-Metin Altıok-
Bu emek dolu yorumunuzu bu kadar geç gördüğüm için çok üzgünüm. Yorum alınca bildirim gelmiyor bana. Çok anlamlı sözler. Yazdığınız şiir ise tam üzerine olmuş.
Saygı ve selamlarımla.
Ne demeli!
Evet, yabancısıyız bu yaşamın, toplumun, anlatılan "hikayeler"in ve hayatı sınırlayan, dikte eden riyakarların çağında olmanın...
Çok mu erken gelindi bu dünyaya? Yoksa çok daha önceleri mi var olmalıydık? Mesela Platon ve Socrates döneminde; ya da Dante'nin çırağı mı olmalıydık? Gerçi o zamanlar da kan gövdeyi götürüyordu ya... Yoksa Amazon ormanlarında yaşamlarını sürdürmeye çalışan halka mı karışmalıydık şimdi?
Ruhunuzun sesi ruhuma yoldaş oldu, iyi ki...
Şiz hep yazın, değerli Şairim, hep yazın...
Çok teşekkürlerim ve saygımla.
İ
Ben de çook üzgünüm ki gecikmeli olarak görüyorum bu yorumu. Yorum alınca bildirim gelmiyor ne yazık ki. Samimi ve anlamlı sözleriniz için çok teşekkür ederim. Saygı ve selam bizden:)
TÜM YORUMLAR (8)