Aynı ağacın gölgesinde kaldık,
Güldük,eğlendik,oynadık ,yorulduk belkide bittik .
Güneş ışınları ,yapraklar arasında bize farklı açılarla değiyordu..
Bir insan ne kadar yabancılaşırdı, birbirine?
Güneş miydi bizi farklı kılan? farklı açılarla değdiğinde.
İçimizdeki bir şeyleri mi? Alıyordu...
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta