William Blake Şiirleri - Şair William Blake

Çalsana kavalı
Bak sustu sesi
Kuşlarda neşe
Gündüz ve gece
Şarkı söylüyor
Vadide bülbül

İnsaf, Merhamet, Barış ve Aşk için
Dua eder insan başı dardayken,
Verdiği bu güzel nimetler için
Tanrıya teşekkürlerini sunar.
İnsaf, Merhamet, Barış ve de Aşk
Tanrımızın, babamızın adıdır.

Kutsal bir Perşembe günüydü, temiz ve masum
yüzleriyle,
Yürüyordu çifter çifter çocuklar, kırmızıi mavi,
yeşil giysileriyle,
Önlerinde kayyumlar vardı, ellerinde asaları,
kar gibi,

Küçük Kuzu seni kim yarattı?
Bilir misin seni kim yarattı?
Kim hayat verdi, ırmak kıyılarında
Ve çayırlarda yiyecek sundu sana;
Sana sevinç giysisini kim verdi,
Tüylü parlak yumuşacık giysiyi;

"Adım yok benim
İki aylığım"
Nasıl seslenirim sana?
"Mutluyum ben
Neşe benim adım"
Neşe düşsün payına!

ne yaparsan yap bu yaşam bir kurgudur
ve çelişkilerden oluşur

Ey güzel düşler, küçük bebeğimin
Üzerine gölgelikler gerin;
Güzel düşleri tatlı ırmakların
Sessiz, mutlu ışığı altında ayın.

Ey güzel uyku kuş tüylerinden

Annem sızlar, babam zırlar,
Boktanlığın içine atılıyorum,
Bir başıma, çıplak, cırtlak seslerle.
Aynı şeytanın bulutların ardına saklandığı gibi.

Babamın elinde debeleniyorum,

Çatıların saçaklarında didişen bir serçenin bağırtısı,Parlak ay ve sütbeyaz gökyüzü,Ve o muhteşem ahengi yaprakların,
Gizledi, adam'ın görüntüsü ve feryadını,

Bir kız belirdi kırmızı, kederli dudaklarla
Ve benziyordu gözyaşları içinde dünyanın azametine,
Kaderi kötü (ölüme mahkum) Odysseus ve gemileri gibi

"Baba! Baba! nereye gidiyorsun?
Ah! yürümesene bu kadar hızlı.
Konuş baba, konuş küçük oğlunla,
Yoksa kaybedeceğim yolumu."

Gece karanlıktı, babam görünmüyordu;