Vakit vuslat, saat ayrılık, mevsim sonbahar.
Kurumuş bir yaprak gibisin, önce gözümden sonra yüreğimden düştün.
Toprağa karıştın, Ölüm gibi bir sessizlik oldu, ne sen öldün nede ben, aşk öldü.
Sonrası yok ve hiç olmayacak.. Ne var ise içimizde söylendi bitti, diller kurşun misali yürekleri deldi geçti.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta