Hicrânla yanan gönlümde feryâd-ü figân,
Bir aşkın izinde, ruhumda kopan tufân.
Mecnûn misâli yalnız dolaşırım çöllerde,
Her zerremde saklı hasretine yanan nişân.
Gözlerinde bahâr, dudaklarında zâr u lâl
Sanki cennetimdir o cân-ı latif-i hayâl.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta