Önce sevdiklerim vurdu
Katıksız inanıp güvenmişken.
Bir tek sana vurgundum ben de
Onca vurgun yemişken.
Her defasında vuruldum
En dipte boğulmuşken.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var