Budur hilkâti ruhumun, kıyâmında şarâb içer,
Sonra oturur vecd eder, pervasız arsız vücûd.
Gönül âh u figân edip çeker derd u gâm,
Meyledip bir sevdâya, canân derdine düşer vücûd.
Hemhâl olur yâr ile, gece zikreder ismini,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta