i.
Tuhafça onu doğuruyor şiir.
Halbuki sana eziyet etmiş o,
onu yıktın işte buraya yine.
Bunun için danıştın sanki kim'e? *
Ne kendine, ne bana.*
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
tatrlı akıncığım,
şiire verdiğin başlık var ya...alemsin!
ama şiirin içerik olarak çok güzel.
'yağmurun suyuna patinaj yaptırmak'
duygularımızı ve gözyaşlarımızı kuyulara salıp,maşrapa maşrapa sağılmak...
eline sağlığı almak yalnızca ve sağlık olsunla yetinmek...
cılız iletişimde yeterli mi ağlamak...
ve final...
'buhranın şenliğe açı
habise-katran cahil kevgirdir zaten
kendinden zaruri. '
verdiğin acı,iyi huylu da olsa ürküten hastalık gibi ama acıları süzen ,cahilliğindir ancak....
'sorsan...'
şiiri bu sözcükle bitirmen...
harikasın arkadaşım...
kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta