İçime hep hüzün doluyor
Nereye gitsem, hangi sessizliği seçsem, çaresiz boyun büksem
Olmuyor, içime dolan hüzün sinemi bırakmıyor, her lahzada vurarak yaşatıyor
Çare adına, deva muradıyla, ruhumu ve kalbimi bu sessizliğin ıstırabından kurtarmak ahıyla umut beslesem
Gönül ne söz dinliyor
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta