1972--Osmaniye -Finike
sen ağla, ben yıkımlarda
vazgeçemem aşk sefandan
ılgıt ılgıt nefesin denizden
geliyor okyanus rayihasıyla
her olay sensiz olmuyor
çöl kumlarına yuvarlanalım
daha güvenli insanların şehrinden
çöl kunduzu daha sadık kediden
o nehir akar sahra vadilerine, aşkımız peşinde
şehirden kaçmanın tek yolu hurma evinde uyumak
ne dersin Karun gölünde gezmek sandalı alarak
kollarımla boynuna kapanmak
her kederi suya atarak
buselerim yanağında ateş güftesi
canım diyerek birbirimize
içiyorum sevgi suyunu
meyvalı şerbet kadehimde
avuç için yakıyor, vezüvden sıcak kalbimi
burada kalalım gitmeyelim
insanoğlunun yurduna sevgilim
günbatımında yalnız çoban yıldızı
Kayıt Tarihi : 7.12.2008 20:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Güzel, güzelden de öte; tebrikler ve teşekkürler benim genç vefalı şiir arkadaşım, müstesna şiirlerin şairi değerli öğrtemen, ömür yolunda yolunuz açık olsun iylerle karşılaşmanızı nasip etsin cenabı hak...
TÜM YORUMLAR (1)