Veysel'im Şiiri - Mecit Ulusoy

Almışsın küçük yaşta sazı eline
Böyle kazanmışın sen de ekmeğin, aşların
İyilik doldurmuşun aydınlık gönlüne
Unutur mu Veysel'im seni dostların

Küçük yaşta görmez olmuş gözlerin, yalan
Çoğumuzdan ileriyi görüyordun inan
Her ezgide her türküde hep seni anan
Unutur mu Veysel'im seni dostların

Dost demiştin bağrına basmıştın toprağı
Hep önde taşımıştın sen bu sancağı
İncitmedin dalındaki tek bir yaprağı
Unutur mu Veysel'im seni dostların

Sen gideli durmadı dalgalanır açtığın sancak
Bütün millet seni her an anacak
Kendini unutan seni unutur ancak
Unutur mu Veysel'im seni dostların.