Verme koparıp kalbinden açmamış gülünü,
Pişman olursun koparıp soldururlar ömrünü,
Ölür gidersin görmez bile ölünü,
Her gördüğünü insan diye sanma,
Kalbini değer vermeze verip yanma,
Sonra tek başına yanlız kalma,
Yanılıp bir gün düşersen dara,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta