Ne güzeldi eskiden mahalle bakkallarımız vardı değil mi? Mahalle bakkalı deyip geçmeyin, çok önemli bir kavramdı eskiden mahalle bakkallığı... Şimdiki büyük marketler gibi, onlar saat on da açılmazlardı... Bakkal dediğin altı da altıbuçukta ezandan hemen sonra açardı dükkanını...
Öyle dışarıdan bakıldığı gibi kolay bir meslek değildir bakkallık. En azından eskiden öyle değildi... Veresiye defteri denen kavram bakkallar ile girmiştir ekonomik hayatımıza... O semtte oturan genelde memur vatandaşlar bir ay boyunca aldıklarını, bir küçük ekmek dahi olsa veresiye defterine yazdırırlar ve ay sonunda maaş aldılar mı öderlerdi...
Bakkal Amcalarımızdı onlar bizim. Girdiniz mi dükkanlarına gözlüklerinin üstünden sizi süzer, abla ağabey ya da ufaklık diyerek hitap ederlerdi... Mahallenin sevimli bebelerine çoğu kere ufak sakız, balon gibi şeyler hediye olarak giderdi...
Hadi bakalım, şimdi cebinizde para ya da kredi kartı olmadan o büyük büyük marketlerin birinde ''Hemşehrim yaz bunu sonra ödeyeceğim.'' deyinde görelim... Bakkalların sayıları her geçen gün azalıyor, çıkıyorlar hayatımızdan artık. Veresiye defterleri de tarih oluyor tarih. Keşke ölmesin veresiye defterleri ve canlı tarih bakkal amcalarımız...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta