Şafağa doğru muhasebesi biterken gecenin
Yavaş yavaş çözülür sırları bilmecenin
Ve kurur sessizce Cellad'ın baltasında kan
Ve bilmece çözülür dağılır sis duman
Kararı söyler kara divanın kızıl şahı
Almamalıydı cellad böyle ağır bir ahı
Oysa Cellad haklıdır paslı karanlıkların
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta