Velvele Şiiri - Figen Güler

Bir şehrin kalbinde kopar velvele,
Gönlündeki en küçük şüphe bile
Çığ gibi yuvarlanır o yokuştan,
Ben ise başlarım yeni baştan.

Gürültü dışarıda, uğultu içeride,
Bilir misin bazen bir tek kelime
Yankıya birden bölünür içimde,
Aslında kalbin telaşıdır velvele.

Kalbimde kuyuya düşen bir taş,
Dairesi büyür, yankısı kalır yavaş,
Koca bir ormanı sarsacak gürültü,
Söylenmeyenlerin kabaran köpüğü.

Saklıdır kartalın büyük kanadında,
Koca girdaptan kalan son damla,
Gecenin ortasına bir fısıltı konar,
Rüzgar diner, nehirler sessiz akar.