ÖĞRENDİM
Öğrendim susmayı
Öğrendim sessizce bakmayı
Ben sade gelişi ile gelen bahardım kışın gelişi ile ölmeyi öğrendim
Sıcak sabahtım pencere açılınca üşümeyi öğrendim
Hiç tim gelişinle varlığı öğrendim..
sen seslenmişsin duyana
ya da kulakları dudakları gibi pas olana
kırılmış hayatın ortasında ki düşlerin bacakları
zırhlı bir yağmurda dokunmuşum
sen kokan sen sandığım her şey..
ama sen duvarda ki gölgende kalmışsın
Korkmayacaksın hiç bir şeyden. Koskoca ağaçtan kopan yaprak gibi Dalıp gideceksin kendine Yol boyu aşağı kayan araba gibi Eski bir minibüs gibi İhtiyarlığın ve sefaletin kaldırılmış bir dolmuşu gibi Hayattan kaçacaksın… Umursamayacaksın ve ardına bakmayacaksın, Sevdalara çeyrek kalmış diyeceksin. Umudun bitmesine yakın bir mum yakacaksın. Sonra tüm anıları sileceksin beyninden, Sevmenin o eşiz sarhoşluğunda uykuya dalacaksın, gözlerin kıpır kıpır ederken kalbinin sessiz ayak sesi kesiliverecek
Göklerden kayan bir yıldız gibi düşecek düş gözlerinin düşü ve duyulmayan bir şarkı yasacaksın sevdiğine dair Sen duyacaksın o duyacak sevdalı dudakların küf kokarken aşka kıyamet koptu diyecekler sen korkmayacaksın
Umurunda olmayacak hayata dair ne varsa savrulan bir yaprağın sevdası olacak ve toprak kokacak yağmur yüklü bulutlar toprağı selamlarken sen sonsuzluğun oğlu ve sen üşüyen sevdanın kızı
Cennet kokan bir tebessüm olurken aşk yanaklarınızda; siz sevdadan korkmayacaksınız
NAZLI
bir avuntu bir sestin bende arkadaşım sırdaşım kefenimdim sen benim bir tanesi vardı aşkım olan uzak diyarlardan gelip kalbime konan sevgilim sevdiçeğimdin
benim hazan sarhoşluğu aldı seni benden
ikinci bedenimdin aslında sen benim
günleri köle yorgunluğu ile vurdum sırtıma
Kendi cesedimin önünde seviştim özlemlerle
Sana gebe kalan yüreğimin bir parçasını attım aç çakallara
Savruldum yoruldum ama durmadım
Koştum ben bu gece ölüme
Koşarken kendi gözyaşlarıma takıldı ayaklarım
Bir bıkkın sevda sokağında
Bir rüya olsa gerek bu
Allahım ne güzelliktir bu
su olup akıyor karşımda
dur gitme kal biraz daha dur
Nerden çıktın karşıma
kalbimi çaldın bir anda
KARDI YÜREĞİM NEDEN
Kar yağdı bak yollara aslında alışkınım ben karlara
Sen gittiğinde yağmıştı da yüreğime oradan biliyorum
Ve çok acımıştı da canımı söylememiştim kimseler
Çocuk hüznü maskemi takınmıştım yüzüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!